در بلاکچین‌هایی مانند اتریوم که از اجماع با پروتکل اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کنند، امنیت شبکه با تعداد اعتبارسنج‌های فعال، درصد توکن‌های در گردش که سپرده‌گذاری شده و تخصیص این توکن‌ها بین اعتبارسنج‌های فعال همگام‌سازی می‌شود. مکانیزم‌های ری استیکینگ یا سپرده‌گذاری مجدد توکن‌های سپرده‌گذاری شده، توکن‌های سپرده‌گذاری شده را که در غیر این صورت غیرفعال باقی می‌مانند، به کار می‌گیرند تا عملکرد کلی بلاکچین را بهبود ببخشند. این مقاله به بررسی ری استیکینگ، انواع آن، نحوه کار ری استیکینگ سیال و نگرانی‌های مربوط به ری استیکینگ می‌پردازد.
ری استیکینگ چیست؟
ری استیکینگ یا سپرده‌گذاری مجدد یک مفهوم نوآورانه در امنیت رمزارز است که به سهام‌داران امکان می‌دهد از اتر خود در لایه اجماع، بیش از یک بار استفاده کنند. این کار اجازه می‌دهد که سهام‌داران پاداش‌های خود را افزایش دهند در حالی که امنیت شبکه نیز با تسهیل استقرار توکن‌های ری استیکینگ سیال به اعتبارسنج‌ها در چندین شبکه، تقویت می‌شود.
توکن‌های سپرده‌گذاری شده معمولاً بی‌فعالیت بر روی بلاکچین‌های PoS باقی می‌مانند. سپرده‌گذاری مجدد این توکن‌ها را فعال می‌کند و باعث می‌شود دارندگان این توکن‌ها پاداش‌های سپرده‌گذاری بیشتری کسب کنند. فردی که اتریوم را مستقیماً یا با استفاده از توکن ری استیکینگ سیال (LST) سپرده‌گذاری می‌کند، می‌تواند از پروتکلی مانند EigenLayer برای دریافت پاداش‌های اضافی بر روی توکن‌های سهام‌گذاری شده خود استفاده کند.
تعداد زیاد اعتبارسنج‌ها در شبکه اتریوم که در مکانیزم اجماع PoS شرکت می‌کنند، آن را متمایز می‌کند. اما ETH سپرده‌گذاری شده بی‌فعالیت باقی می‌ماند. به لطف پروتکل‌های ری استیکینگ سیال، ETH سپرده‌گذاری شده به توکن‌های قابل مبادله تبدیل می‌شود، که به سهام‌داران امکان می‌دهد از آن در برنامه‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده کنند. این مکانیزم حداقل سرمایه‌گذاری ۳۲ ETH را کنار می‌گذارد و به کاربران با دارایی کمتر نیز اجازه می‌دهد پاداش‌های سپرده‌گذاری کسب کنند.
انواع ری‌استیکینگ
ری استیکینگ به طور گسترده به دو دسته سپرده‌گذاری مجدد بومی و سیال تقسیم می‌شود. ری استیکینگ بومی برای کاربرانی که یک نود اعتبارسنج اتریوم را اجرا می‌کنند، در دسترس است. این روش از طریق مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند که مدیریت دارایی‌های سپرده‌گذاری شده داخل نود اعتبارسنج را نظارت می‌کنند، عمل می‌کند.
اعتبارسنج‌ها می‌توانند از امنیت اقتصادی رمزنگاری شده‌ای که توسط پروتکل‌های ری استیکینگ ارائه می‌شود بهره‌مند شوند و توکن‌های خود را با کمک آن‌ها سپرده‌گذاری کنند. برای شرکت در برنامه ری استیکینگ، اعتبارسنج‌ها باید نرم‌افزار نود اضافی برای ماژول ری استیکینگ نصب و اجرا کنند.
ری استیکینگ سیال شامل استفاده کاربران از توکن‌های ری استیکینگ سیال (LST) است. زمانی که یک سهام‌دار دارایی‌های خود را با کمک یک اعتبارسنج سپرده‌گذاری می‌کند، در این روش، اعتبارسنج به او توکنی می‌دهد که نماینده سهم وی است. سهام‌دار می‌تواند LST را ری استیکینگ کند تا پاداش‌های اضافی به دست آورد.
نحوه کار ری استیکینگ سیال
بیایید از مثال EigenLayer برای درک نحوه کار ری استیکینگ سیال استفاده کنیم. این پلتفرم با ارزش قفل شده کل (TVL) بیش از ۲۵۰ میلیون دلار به عنوان یک پل بین اتریوم و سایر شبکه‌های بلاکچین عمل می‌کند و امنیت و بازاری مشترک برای آن‌ها ارائه می‌دهد.
EigenLayer به عنوان چارچوب اساسی برای ری استیکینگ عمل می‌کند. هر کسی که قبلاً ETH خود را — به طور مستقیم یا از طریق روش‌های ری استیکینگ سیال — سپرده‌گذاری کرده باشد، می‌تواند با قراردادهای هوشمند EigenLayer کار کند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد دارایی‌های خود را دوباره سپرده‌گذاری کنند و به امنیت پلتفرم‌های مختلف کمک کنند، که در نهایت یک مکانیزم امنیتی جمعی مبتنی بر اتریوم ایجاد می‌کند.
فرآیند ری استیکینگ در EigenLayer
در اینجا فرآیند ری استیکینگ در EigenLayer آورده شده است:
مرحله ۱: بر روی دکمه «Restake» در سمت راست منوی بالا در وب‌سایت EigenLayer کلیک کنید. اپلیکیشن EigenLayer در تب بعدی ظاهر می‌شود، جایی که کاربر می‌تواند فرآیند ری استیکینگ را تکمیل کند.
مرحله ۲: بر روی دکمه «Connect wallet» در کلیک کنید. کاربران می‌توانند بین MetaMask، Coinbase Wallet، WalletConnect و OKX Wallet انتخاب کنند. در گوشه بالا سمت راست، کاربران می‌توانند ایکنی با سه خط افقی را مشاهده کنند. کاربران می‌توانند از طریق آن به اسناد پشتیبانی، وبلاگ، دیسکورد و بخش انجمن سایت دسترسی پیدا کنند.
مرحله ۳: در بخش «Liquid Restaking»، بر روی LST انتخابی کلیک کنید. افراد می‌توانند در پنجره‌ای که ظاهر می‌شود، سپرده‌گذاری کنند یا سهام‌گذاری خود را پس بگیرند. باید توجه داشت که فرایند سپرده‌پذیری همواره فعال نیست.
امنیت جمعی با استفاده از ETH سپرده‌گذاری شده
معمولاً، راه‌اندازی یک پروتکل جدید شامل برپایی یک شبکه جدید اعتماد برای اهداف امنیتی و راه‌اندازی یک شبکه از اعتبارسنج‌ها و معرفی یک رمزارز بومی می‌شود. ری استکینگ بازی را تغییر می‌دهد با این امکان که به این پروتکل‌ها یا مجموعه‌های اعتبارسنج فعال (AVS) اجازه دهد از امنیت جمعی سهام‌داران اتریوم استفاده کنند، که باعث کارآمدت شدن توسعه می‌شود. این AVS، که همچنین به عنوان ماژول‌های EigenLayer شناخته می‌شوند، می‌توانند از زنجیره‌های جانبی و پل‌ها تا شبکه‌های اوراکل، شبکه‌های نگهبان و لایه‌های دسترسی داده متغیر باشند.
در گذشته، یک مهاجم می‌توانست امنیت یکی از این AVSها را نقض کند تا اختلال ایجاد کند. با این حال، با مدل امنیت مشترک EigenLayer، هر تلاشی برای این کار نیاز به به چالش کشیدن کل سهم جمعی، به ارزش میلیاردها دلار، دارد. شرکت در قراردادهای هوشمند EigenLayer، با این حال، ریسک‌های دیگری را به همراه دارد، از جمله احتمال افزایش شرایط برش برای ETH سپرده‌گذاری شده یک کاربر.
برای کسانی که اتریوم خود را سپرده‌گذاری می‌کنند، این مدل فرصتی را برای کسب بازده‌های بالاتر و تأمین امنیت AVS های مختلف با ETH ری استیک شده آن‌ها بدون نیاز به توکن‌های مختلف فراهم می‌کند. EigenLayer این کار را از طریق بازاری تسهیل می‌کند که در آن AVS می‌تواند حمایت اعتبارسنج‌های اتریوم را جلب کند و سپس قادر به انتخاب ماژول‌هایی بر اساس انگیزه‌های ارائه شده هستند.
نگرانی‌ها در مورد ری استیکینگ
یک نگرانی مشترک در مورد ری استکینگ در مورد تخصیص مکرر وجوه به اعتبارسنج‌های مشابه است که هم بازده و هم ریسک را افزایش می‌دهد. توسعه‌دهندگان هشدار داده‌اند که اهرم‌گذاری بیش از حد ممکن است منجر به ناپایداری پروژه‌ها شود. به گفته آن‌ها، اگر ریسک مالی بیشتری در خود بلاکچین گنجانده شود، کل اکوسیستم ناپایدار خواهد شد. ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، هشدار داده است که پروتکل‌های ری استیکینگ ممکن است بلاکچین را در معرض ریسک سیستمی قابل توجهی قرار دهند.
رشد سریع پروتکل‌های ری استیکینگ به معنای افزایش ریسک‌های مرتبط نیز هست که نیازمند توجه فوری است. شکست بزرگ می‌تواند امنیت بلاکچین زیربنایی را تضعیف کند. در سال ۲۰۲۲، Ankr، یک پروتکل ری استیکینگ که بر روی شبکه BNB ساخته شده بود، مورد سوء استفاده قرار گرفت که می‌تواند به عنوان پیش‌نمایشی از فاجعه احتمالی برای یک شبکه بلاکچین عمل کند.
با این حال، با توجه به ریسک‌های احتمالی ناشی از ری استیکینگ، می‌توان آن را در سناریوهایی با روش‌های کم ریسک‌تر، مانند امضای دوگانه، بدون به خطر انداختن استانداردهای غیرمتمرکزسازی اتریوم به کار برد.
ظهور استکینگ به عنوان جزئی از DeFi
همانطور که ری استیکینگ به تکامل ادامه می‌دهد، احتمالاً به عنوان یک جزء کلیدی صنعت DeFi ظاهر خواهد شد که نقدینگی و کاربران بیشتری را به سپرده‌گذاری اتریوم جذب می‌کند. از طریق هم‌افزایی‌های LST و ری استیکینگ، اکوسیستم سپرده‌گذاری اتریوم ممکن است رشد قابل توجهی را شاهد باشد.
ریسک‌های احتمالی برای بلاکچین‌های لایه-۱ به دلیل ری استیکینگ یک رویکرد احتیاط‌آمیز در مورد توسعه و استقرار خدمات سپرده‌گذاری است. حل تعارضات احتمالی پس از اهمیت پیدا کردن ری استیکینگ می‌تواند به جلوگیری از اثرات منفی کمک کند. در نظر گرفتن اثرات بلندمدت و کوتاه‌مدت ری استیکینگ بر اکوسیستم اتریوم ممکن است منجر به یک وضعیت برد-برد برای هر سهام‌دار شود.
